Sjors Lausberg en Kunst

Z over als ik mij kan herinneren ben ik het liefst bezig met het maken van”kunst”
Wat toen total niet aan de orde was omdat ik iets maakte wat ik graag wou hebben en waar ik echt iets aan had, dit kun je natuurlijk ook kopen maar het verschil zat in de creatifiteit die ik daar in kwijt kon.
Erg trots was ik dan ook wanneer ik iets zelf had gemaakt en het vaak ook nog kon gebruiken, bijvoorbeeld een mes of lamp.
Wat toen ook al vaak het geval was, is dat bij het creeren van een nieuw project, ik vaak te enthousiast begon en al snel bedenk dat ik beter op een andere manier kon beginnen. Dit kwam ook vaak omdat ik dan het gereedschap niet had en dus moest improviseren wat ook vaak weer leidde tot een creativere weg naar het eind resultaat.
Door zo vaak dingen te maken, ben ik ook steeds vaker gereedschap gaan kopen, wat weer leidde tot meer.
Naar de kringloop, een oude jas voor 5 euro en die dan door knippen en weer in elkaar naaien in combinatie met andere stoffen, ledere tassen van virschillende soorten en kleuren leer, het kon niet ingewikkeld genoeg en veel kon ook niet vorgens mijn moeder, “veelste veel lagen stof of leer” dat kon de naaimaschine natuurlijk niet aan.
Toch door naar duurdere leernaalden en beter gereedschap slaagde ik er tog vaak in om te maken wat ik wou.
Tot zo ver gewoon lekker voor mijzelf spullen maken die ik kon gebruiken.
Okt 2008 een week met een vriend naar NYC, mensen leefden daar van hun creative denken, overleven door grijpende beelden in combinatie met kleur te creeren die gekocht warden door de gefasineerde koper.
Dit wou ik ook, eindelijk wist ik zeker dat ik moest blijven creeren en verder moest denken om nog tot iets vernieuwends te kunnen komen.
Terug in Nederland merkte ik dat creativiteit veel minder gewardeerd werd dan in NY, waar je zonder diploma goed geld kon verdienen met “Kunst”.
Wat moest ik nu in nederland? Hier kon ik moeilijk op straat gaan staan..
Maar ik moest er mee bezig blijven anders zou het verwateren, dus ik heb me ingeschreven voor een kunst markt, dit was een mooie ervaring en verkocht een lamp en een schilderij die ik al demonstrerende had gemaakt op de dag zelf.
3 maand later, terug naar NYC ik zou proberen daar werk te vinden en mijn “kunst” verkopen in de straten.
Een visum krijgen was erg moeilijk , kort samen gevat ben ik naar de kunst academie gegaan waar ik verder wild an schilderen of beeldhouwen, het onmogelijke opwekken, doormiddel van het combineren van een in de details uitgewerkt sculptuur, dat door kleur en onrealistische wereld uitstraald als energie.
Dit vind ik in combinatie met geitergreerde lampen in een 3d schilderij een beeld weergeven dat een funktie heeft door het licht, een onbeperkt kader waar in alles mogelijk is in hoogte breedte en lengte.
Wanneer dit van zowel veraf als dichtbij een creatieve creatie is die kracht geeft en energie uitstraald.
Door verschillende materialen tot het uiterste vorm te geven en dit te combineren met schilderen mijn doel voor ogen zie.